De Strooplikker

Alle kinderen hebben heerlijk gegeten. Iedereen heeft gesmikkeld en gesmuld. Er is veel ingekocht. Er is veel gegeten.

Wij hopen dat niemand iets te kort is gkomen. En volgend jaar koken we weer verder.

Weekjournaal 2013 Stroopflits

Donderdag 29 augustus 2013

Vandaag is de laatste dag van de zevende editie. En we hebben al gehoord dat een aantal kinderen zeker volgend jaar mee gaat doen. Kinderen die dit jaar meededen, maar ook kinderen die gisteren kwamen kijken. Maar nu nog even terug naar vandaag. Zuchara is nog steeds niet gevonden.

Na het opstaan (de kids slapen lekker uit, na een feestelijke avond), bereiden we ons goed voor met een lekker ontbijt, de laatste maaltijd van Joke en Suzanne dit jaar. Inmiddels is de staf begonnen met hier en daar al het een en ander op te ruimen.  De broodjes smaken erg goed en er wordt volgens de kookstaf weer goed gegeten. De zon straalt, het belooft een mooie dag te worden.

Met ‘Blurred Lines’, van Robin Thick dansen we door de afwas heen. Het is zo’n beetje de afwashymne geworden. Intussen gaan de kinderen hun spullen opruimen. We gaan immers eind van de ochtend naar huis, dan moet alles weer mee uit de tent. Nadat de tenten leeg zijn worden ze gestreken, alles gaat plat. De eettent wordt neergehaald en de kinderen ruimen alles in en om hun tent op. Wanneer het allemaal weg is, spelen we nog een spel Stratego, immers Zuchara is nog steeds zoek. Geen idee waar hij is of dat hij door iemand vastgehouden wordt. We gaan naar de Zuid. De laatste keer de zee op deze week met de ‘Vliegende Langeraarder’, zij bezorgt ons een behouden vaart.

Aan het einde van het spel is duidelijk waar Zuchara is. Hij wordt vastgehouden door zijn nichten Bellatri en Magnix. Ze bevinden zich in de Kip  naast het gebouw aan de achterzijde van het veld. We zoeken de caravan op. Het is stil wanneer de groep zich daar verzamelt.

De stuurvrouw van de dag roept naar de caravan, die ongeduldig begint te schudden. Wat gebeurt er allemaal daarbinnen, vraag iedereen zich af. Er klinkt gekrijs en een gestommel. Wanneer de stuurvrouw de deur opent stormen Bellatrix en Magnix naar buiten. Ze nemen een gebonden Zuchara met zich mee. Hij kan geen kant op. De nichten hebben hem met papier een plakband vastgebonden.

De kinderen steken Zuchara stiekem zijn amulet toe en zij toverstaf. Ook krijgt hij weer zij toverboeken (waar niets in lijkt te staan). Als laatste krijgt Zuchara de ‘Steen der wijzen’, daarmee moet de bevrijding toch lukken.

En waar ging het nu om, waarom hebben Bellatrix en Magnix hun neef vastgehouden? Het bleek om een onbetaalde rekening te gaan van een giga-familiediner te gaan. De limousine ontbreekt er nog aan. Het was niet op te lossen dus namen ze Zuchara gevangen en dwongen hem tot betalen. Echter nu Zuchara bevrijd is, zit er niets anders voor de dames op om te vertrekken naar den vreemde. Wie weet komen we hen weer eens tegen.

Na deze ontknoping gaat de groep met zijn allen terug naar de ‘Vliegende Langeraarder’, de koning is blij iedereen te zien. Frank de Eerste, de Grote, kondigt aan dat de missie geslaagd is. Zijn eerste stuurman is er weer. De reizen kunnen verder worden voortgezet. Zuchara dankt alle Strooplikkertjes voor hun hulp en is blij weer terug te zijn op zijn vertrouwde schip.

Voorzitter Mart neemt als laatste het woord, hij dank iedereen voor zijn haar medewerking. Joke en Suzanne krijgen applaus voor hun kookkunsten van deze week, het heeft weer heerlijk gesmaakt. Ook worden Marco en Bert met name bedankt voor hun technisch werk. Het heeft onder andere een prachtig schip van Columbus opgeleverd.

Met een applaus voor ieders zelve nemen we afscheid van elkaar. Wie weet tot volgend jaar, dan zijn we bij editie Acht!

De ouders zijn er om de kinderen op te halen, vele handjes worden geschud en diverse kinderen blijken er moe te zijn. Maar voldaan zo laten hun ouders later weten.